Dr Konrad Wojtyła – poeta, literaturoznawca, dziennikarz i dyrektor Centrum Edukacji Medialnej i Interaktywności został laureatem Lubuskiego Wawrzynu Literackiego w kategorii „poezja”. Nagrody, nazywane „lubuskimi Oscarami”, zostały wręczone 1 marca 2024 roku, w trakcie uroczystej gali, która odbyła się w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej im. C. Norwida w Zielonej Górze.
Jury w składzie: prof. Małgorzata Mikołajczak (przewodnicząca), dr Małgorzata Lebda, prof. Wojciech Ligęza i ks. prof. Andrzej Draguła jednomyślenie wyróżniło tom „Scherzofrenia”, który wydał śląski Instytut Mikołowski im. Rafała Wojaczka. To drugi Wawrzyn w karierze Konrada Wojtyły. Po raz pierwszy otrzymał go w 2010 roku za książkę „może boże”.
Za najlepszego prozaika został uznany przez kapitułę Mariusz Wilk za książkę „Procidana”, Lubuski Wawrzyn Naukowy trafił do Gabrieli Augustyniak-Żmudy za „Biografie językowe przesiedleńców ze wschodnich województw II Rzeczypospolitej mieszkających w regionie lubuskim”. Lubuskim Wawrzynem Dziennikarskim, który został wręczony już po raz 10., została wyróżniona Elżbieta Wozowczyk-Leszko z Radia Zachód. Jurorzy wręczyli również Srebrne Sokole Pióro za debiut literacki. Otrzymała je Patrycja Mierzejewska za „Wchłanianie żelaza”. Za najlepszą książkę popularno-naukową uznano „Zielonogórski big beat i film” Ryszarda Łomskiego.
Posłowie do książki Wojtyły napisał Zbigniew Mikołejko – Kierownik Zakładu Badań nad Religią w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN w Warszawie i członek Amerykańskiej Akademii w Rzymie. Wprowadzając czytelnika w rozgrywającą się na kartach „Scherzofrenii” historię, zauważał, że:
– „poezja Konrada Wojtyły jest stanowczym buntem, rewoltą, o wszelkich znamionach wiwisekcji i zarazem anatomii pośmiertnej, przeciw mumifikacji – ciał i obrzędów, ikon i religijnych czy filozoficznych konceptów, wspominków i słów. To zatem rozległa i wielostronna operacja na języku, której zdaje się patronować, z jednej strony, z wyżyn barokowej, drwiącej pedagogiki strachu sam wielebny ksiądz Józef Baka, z drugiej, na pozór sprzecznie z tym odniesieniem – poeci międzywojennej polskiej awangardy futurystycznej, od Jerzego Jankowskiego poczynając. Rzecz jasna, ważny jest też surowy i bolesny szlak Tadeusza Różewicza („Matka odchodzi”), na który jednak Konrad Wojtyła, podobnie jak w przypadku obu tropów poprzednich, wstępuje absolutnie po swojemu – radykalizując i duchowe czy emocjonalne przesłanie, i sam sposób językowej ekspresji. To już zatem zupełnie nowy obszar poetyckich porachunków z umieraniem i śmiercią i doświadczeń z poetyckim mówieniem”.
Lubuski Wawrzyn Literacki to nagroda przyznawana corocznie od 1995 roku dla twórców związanych z województwem lubuskim (Wojtyła urodził się w Zielonej Górze). Organizatorami są: Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Cypriana Norwida w Zielonej Górze oraz Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Zbigniewa Herberta w Gorzowie Wielkopolskim.
